Verslagen Circular Textile Days (5 en 6 juni) Powered by CLICKNL

Op 5 en 6 juni 2023 waren de Circular Textile Days. Belangrijke spelers binnen de circulaire textielindustrie uit binnen- en buitenland toonden hun innovatieve producten en diensten tonen op het gebied van verduurzaming en recycling. Tijdens deze beurs waren er twee bijeenkomsten georganiseerd door Modint en de CTD, ondersteund door CLICKNL. Hieronder lees je de verslagen.

Circulair interieurtextiel: uitdagingen en successen

Door Irene van Ophoven en Rens Tap

In het Ideeëntheater, midden op de beursvloer van de Circular Textile Days vond een discussie plaats over de mogelijkheden en onmogelijkheden van circulariteit in interieur textiel. Tijdens deze sessie bespraken experts en het publiek de uitdagingen binnen de interieurindustrie, onder leiding van moderator Yvette Watson.

Interface – Eline Oudenbroek geeft aan dat uitdaging in tapijt er eerst uit bestond om biobased producten te maken die niet de voedsel productie hinderen, en nu is het ook een uitdaging om ‘end of life’ producten niet te zien als afval, maar als waardevol materiaal. Interface heeft gewerkt met visnetten in hun producten. Om verder te komen is meer openheid nodig in bedrijfsleven. Vertel over oplossingen die je hebt. Maar een uitdaging is ook dat je ook mensen (consumenten?) moet aanspreken die de oplossingen willen kopen.

Artex – Dorith van Delft en Marie Renee de Bruijn brengen een technisch probleem naar voren: Omdat hun textiel gecoat wordt, is het lastig om deze te recyclen. Er is meer snelheid bij chemische bedrijven en garen producenten nodig die goede alternatieven ontwikkelen voor de producten die ze nu leveren. Daarbij speelt dat grote spelers als  Coca-Cola steeds voorrang krijgen bij het opkopen van sustainable basis producten, omdat zij zoveel meer volume afnemen dan voor interieur ooit mogelijk is. Ook onderschrijven zij de problemen die men ondervindt bij de verkoop en marketing van circulaire producten: schaal, volume!
Lienesch (rolgordijnen) Fenna Haakma kent hetzelfde probleem als Artex. Zij hebben een Circo track gevolgd en daarbij samengewerkt met Coulisse. Zij vonden die track wel succesvol, maar geven ook aan dat zij sneller zouden kunnen werken als de chemische industrie sneller zou zijn.

Impact hub Amsterdam – Maartje Janse brengt samenwerkingen tot stand, in interieur met Interiorfoam. Belangrijke stap in samenwerking is toegeven dat er kennis hiaten zijn. Er is spanning tussen het delen van kennis en bescherming van intellectueel eigendom. Ook werken ze met IKEA en een recycle partner. Zou er een recycle plicht moeten komen, een repair plicht, en of een reparatie registratie?

Lonneke Reijalt Interieurarchitect pleit ook voor openheid over hoe duurzaam bepaalde producten zijn. Zelf denkt ze als ontwerper na hoe design meer tijdloos kan zijn.

I-did – Michiel Dekkers is nog niet helemaal circulair met zijn producten. Zo is het heel moeilijk om hun producten na geb ruik weer terug te krijgen in hun fabriek. Maar ze krijgen wel veel textiel afval binnen waar ze vilten producten mee maken, die echter weer niet verwerkt worden na gebruik.

Modair Sandy Bruns is een start up en kan de klant van het begin af aan in het proces ontzorgen. Ze merkt dat de ontwerper tegenwoordig veel moet weten van bestaande én toekomstige technieken.

Enschede Textielstad, de weverij met circulaire garens oppert bij monde van Annemieke Koster dat je je klant al kunt informeren hoe je het product na gebruik moet verwerken. Afvalstromen zijn per bedrijf te klein om echt wat mee te doen in recycling. Inzameling en “reverse logistics” is  een uitdaging
Modint – Rens Tap vult tenslotte aan dat Modint en AMFI op 15 juni een bijeenkomst “Avonden aan de Amstel” organiseren, waarbij juist het hier veel genoemde probleem van opschalen, investeren en volumes bereiken wordt besproken met startups, bedrijven, wetenschappers en investeerders.

More than Textiles

Door Rens Tap

In het Ideeëntheater vond een discussie plaats over de mogelijkheden en onmogelijkheden van circulariteit in fournituren. Tijdens deze sessie bespraken experts en het publiek de uitdagingen binnen de werelden van “ritsen, etiketten en knopen”, onder leiding van moderator Yvette Watson.

De vragen die we bespraken hadden betrekking op duurzame materialen, circulair ontwerp en de werking van de waarde keten in kleding, als het gaat om accessoires en fournituren als ritsen, etiketten, garens, knopen etc.

• Edwin Postma – YKK Europe Limited
• Erna Heymans – Engelen en Evers
• Merel Strick – Butonia Fournituren

Butonia geeft aan dat het circulair maken van knopen erg lastig is: hoe zamel je die weer in? Duurzaamheid en circulair zijn niet hetzelfde en recycled is nog weer iets anders. Het gebruik van mono materialen scheelt al en stuk en er wordt geëxperimenteerd met materialen als papier. Dit geeft bij het wassen al problemen.
E&E maakt labels, band en kijkt ook naar verpakkingen. Mono materialen maken recycling gemakkelijker. Ze werken nu aan garens die fijn genoeg zijn om etiketten mee te weven waar QR codes in verwerkt zijn. Innovatie is lastig, maar werkt beter in de b2b markten zoals werkkleding dan in de fashion, b2c.

YKK is al lang bezig met duurzaamheid in ritsen en andere “fasteners”. Hoge kwaliteit is echter niet goedkoop, wie wil betalen? Men probeert men mono materialen toe te passen, maar in sportkleding en werkkleding bijvoorbeeld, moeten de onderdelen zo sterk zijn, dat je niet om metaal heen kunt.

Er ontstond een discussie: Men werkt meer en meer in de richting van materiaal paspoorten. E&E labels loopt daar op vooruit met de QR codes die in serie geweven kunnen worden. Butonia vult aan dat meer een meer gevraagd wordt ten aanzien van transparantie in productie en grondstoffen, maar dat dit ook concurrentiële informatie is. Men werkt met certificaten en data sheets, maar harmonisatie is nog ver weg. Meer communicatie in de keten, geeft meer vertrouwen, ook als we daar de openheid over arbeidsomstandigheden nog bij betrekken. Op duurzaamheid concurreren werkt niet, wel op gespecialiseerde ontwerpen. Over de mogelijkheden hierin weten partijen elkaar echter nog slecht te vinden, hoewel in productielanden wel veel te zien en te vinden is.

Men experimenteert ook met business modellen: YKK repareert in samenwerking met Bever en onderzoekt de mogelijkheid van reparatie en 2^e hands ritsen die men terugkoopt. Ook kijkt men mee naar de mogelijkheden in recycling processen. E&E zorgt dat de labels uit de kleding kunnen gehaald worden.

Butonia vat de sessie mooi samen door op te merken dat ze verbaasd is door de openheid die ze niet had verwacht en tegelijk de conclusie trekt dat er ook in de duurzaamheid van fournituren nog enorm veel is te doen…